Lista artykułów
| Autor: Ryszard Kamiński Uwaga: jeśli jest to Twój pierwszy artykuł dotyczący systematyki rodzaju Echinodorus - zacznik od przeczytania wstępu, który wyjasnia podstawowe aspekty botaniczne: Żabienice - wstęp Wiele gatunków opisanych przez Rataja, a nadal funkcjonujących w akwarystyce, zmieniło pozycję systematyczną w wyniku rewizji Haynesa i Holm-Nielsena oraz Lehtonena. Tych trzech badaczy cechują dwa różne podejścia. Rataj jest typowym spliterem (ang. splitter – taksonom podkreślający istnienie różnic i preferujący wobec tego rozdrabnianie taksonów na mniejsze taksony tej samej, rzadziej niższej rangi). Jego oponenci tj. Haynes i Holm-Nielsen oraz Lehtonen to typowi lumperzy (ang. lumper – taksonom kładący nacisk na istnienie podobieństw, co skutkuje łączeniem taksonów w większe taksony tej samej lub wyższej rangi). Z powodu braku jakiegokolwiek obiektywnego kryterium często sprawy te pozostają nierozwiązane. Dotyczy to także większości "starych" gatunków opisywanych przez Rataja w sekcji Intermedii, które obecnie włączono do żabienicy Grisebacha. Zmianom tym należy poświęcić nieco uwagi, albowiem rośliny są oferowane przez ogrodników i firmy handlowe nadal pod starymi nazwami. Przypomnijmy zatem systematykę Rataja dotyczącą tej sekcji. Należą do niej rośliny z gatunków mających (wg klucza a 1975 r.) kwiaty z 9-12 pręcikami, podwodne liście kształtu lancetowatego do jajowatego, często podobne do liści nadwodnych, nasiona z krótkim dziobkiem (do 1/4 długości całego orzeszka), z 2-5 lub liczniejszymi gruczołami oraz 1-3 żeberkami bocznymi. Aktualnie w tej sekcji Rataj umieścił także nowo opisane gatunki (akceptowane przez pozostałych botaników), których liście nadwodne i podwodne zdecydowanie odróżniają się (E. decumbens, E. heikobleheri). W obrębie sekcji poszczególne gatunki wyróżniane są w oparciu o cechy, które ukazuje poniższy, nieprecyzyjny (patrz uwagi) fragment zmodyfikowanego przez niego w 2004 r. starego klucza do oznaczania gatunków żabienic.
1. (8) Blaszki liściowe bez przeźroczystych znaczków …………………………………..…………………… 2 2. (7) Blaszki liściowe tylko 1,5-2 cm szerokie ………………………………………...……………..……… 3 3. (6) Rośliny mające 5-10 liści. .Gruczoły na orzeszkach owalne, spłaszczone, nie wystające wyraźnie ponad 4. (5) Brzegi blaszek liściowych kędzierzawe .................................................... E. intermedius (Mart.) Griseb. 5. (4) Brzegi blaszek liściowych płaskie …………………………………..……… E. decumbens Kasselmann [ale (?); liście roślin tego gatunku ozdobione są wyraźnymi prześwitującymi znaczkami w formie linii – R. Kamiński] 6. (3) Rośliny obficie ulistnione (do 100 liści w warunkach naturalnych). Miodowej barwy gruczoły na 7. (2) Blaszki liściowe 3-5 (10) cm szerokie ……………..………………….… E. martii Micheli (syn. E. major) 9. (10) Żeberka orzeszków mocno skrzydełkowate (tj. odstają od powierzchni) ……….. E. grisebachii Small 10. (9) Żeberka orzeszków nie skrzydełkowate (niekiedy lekko odstające, lub jako wyraźne zgrubienia na powierzchni) ... 11 11.(14) Podwodne liście różnią się kształtem się od nadwodnych ……… …………………………………..………… 12 12.(13) Nadwodne liście sercowate (??? – na ilustracjach podstawa bl. l. owalna a nie sercowata), najszersze w odległości 1/3 13.(12) Nadwodne liście z kędzierzawymi brzegami, blaszki liście podwodnych odgięte do tyłu (cecha nieprecyzyjna 14.(11) Nadwodne i podwodne liście prawie tego samego kształtu i wielkości ………………………………. 15 15.(16) Unerwienie (liści podwodnych – RK) barwy kasztanowatej (cecha zmienna, zależna od warunków uprawy występująca 16.(17) Nerwy blaszek liściowych zielone, kwiaty o średnicy 1,3-1,6 cm ……………………………………. 17 17.(18) Blaszki liściowe odgięte w tył na kształt sierpa, 2-3 cm szerokie ………………… E. amazonicus Rataj 18. (17) Blaszki liściowe proste, 5-7 cm szerokie ……………………………………..……. E. bleherae* Rataj Gatunki podkreślone – od kilkudziesięciu lat obecne w kolekcji wrocławskiego ogrodu botanicznego, oznaczone * - gatunki których stanowiska naturalne są nieznane, wyszczególnione drukiem pogrubionym - do których nazw istnieje consensus wszystkich botaników badających ten rodzaj. Wiele przez Rataja wyszczególnianych gatunków z tej sekcji zostało pięknie opisanych w „Naszym Akwarium” przez śp. Prof. Kornobisa (2001a,b) i te opisy są nadal aktualne; tu przedstawię garść dodatkowych informacji wyjaśniających poczynione zmiany w ich systematyce. Nieomal przez 40 lat opiekowałem się kolekcją roślin wodnych i błotnych we wrocławskim ogrodzie botanicznym w której jest utrzymywanych od 15-30 lat 8 taksonów (podkreślone w powyższym kluczu –) opisywanych roślin i stwierdzam, iż wielu przypadkach zawarte w kluczu Rataja różnice pomiędzy poszczególnymi gatunkami są niewielkie i zmienne. Mogą one mieścić się w granicach naturalnego rozrzutu cech determinowanych przez czynniki chemiczne, biotyczne i klimatyczne siedlisk (patrz ekotyp i dywergencja) i niekiedy są widoczne u roślin pochodzących ze zróżnicowanych naturalnych stanowisk. Umieszczenie ich z powrotem w jednakowych warunkach spowoduje reakcję odwrotną; różnicujące cechy (o ile nie są utrwalone genetycznie) zaczną zanikać. Doskonałym przykładem tego jest E. grisebachii Small (liczba chromosomów: 2n=22) oraz opisane przez Rataja jako nowe gatunki E. amazonicus (2n=22), E. gracilis i E. parviflorus (2n=22). Rośliny importowane z południowoamerykańskich i azjatyckich firm ogrodniczych w bardzo małym stopniu (lub wcale) różnią się od siebie z wyjątkiem triploidalnego E. bleherae (2n=33), który ma relatywnie szersze blaszki liściowe (fot. 1). Fot: 1 Bardzo wyraźnie widać to w warunkach krótkiego dnia (Mühlberg 1986, Kornobis 2001a). Po kilku latach uprawy w tych samych warunkach, szczególnie szklarniowej, większość roślin jest identyczna, a po 20 latach nawet dotychczasowy E. bleherae staje się typowym E. grisebachii (fot. 2, fot 13). W przypadku E. amphibius skąpe doświadczenia z uprawy nie pozwalają zająć mi jednoznacznego stanowiska. Należy jednak zauważyć, iż niektóre upodobnione do siebie w długotrwałej uprawie gatunki niekiedy lekko różnicują się po posadzeniu w nowym miejscu. W największym stopniu dotyczy to E. bleherae, szczególnie w uprawie akwariowej. W ostatniej książce o żabienicach pani Kasselmann (2001) także to dostrzegła, pisząc, iż różnice są na tyle wyraźne, że w oparciu o niektóre cechy można zidentyfikować poszczególne rośliny. Z tego powodu proponowała ona pozostawienie utrwalonego w świadomości akwarystów podziału na E. grisebachii (syn. E gracilis, E. amphibius), dokładając tu nowy podgatunek E. grisebachii var. minor, E. amazonicus, E. bleheri i E. parviflorus. Korzystając z klucza Rataja, nie jestem w stanie ze 100 % pewnością określić nazwy gatunkowej uprawianych roślin. Tym bardziej iż wiele cech jest wspólnych. Nie potrafię odróżnić orzeszków oskrzydlonych tj. z żeberkami bocznymi w kształcie skrzydełek od orzeszków bez skrzydełek, lecz z wyraźnymi żeberkami (fot 3a, fot 3b) ; błoniastych liści E. amphibius od skórzastych E. gracilis (dla mnie są one identyczne: błoniaste i wszystkie mają przeźroczyste znaczki – fot. 4). Jeśli miałbym jakieś liście nazwać skórzastymi, to tylko sztywne liście żabienicy łamliwej (E. parviflorus 'Tropica' – fot. 5). Kwiatostany, liczba pręcików i słupków w kwiecie czy średnica kwiatów u pozostałych gatunków są podobne (fot. 6), a podwodne zielone liście E. parviflorus [najmniejszego ze wszystkich, określanego przez De Wita (1982) jako E. amazonicus var. parviflorus] mają jedynie większą tendencję od liści E. amazonicus do wybarwiania się czerwienią na nerwach w wieku młodocianym. Prawdopodobnie podobne zastrzeżenia pozwoliły Haynesowi i Holm-Nielsenowi na przyłączenie, E. amphibius, E. amazonicus, E parviflorus, E gracilis, E. bleheri do szeroko rozprzestrzenionego, polimorficznego, czyli zmiennego gatunku, jakim jest E. grisebachii. Lehtonen włączył tu także E. grisebachii var. minor i pozostawił w mocy nazwę E. major (Micheli) Rataj (w odróżnieniu od Haynesa i Holm-Nielsena którzy przywrócili oni starą nazwę E. martii Mich. dla E. major a E. intermedius został włączony do E. subalatus (Mart.) Griseb. PodsumowanieNazewnictwoMoja opinia w tym względzie jest zbieżna z opinią w/w botaników. Jednakże na podstawie obserwacji z uprawy roślin sądzę, iż – szczególnie mając na względzie zróżnicowany wzrost i wygląd roślin uprawianych w akwariach – można dla celów akwarystycznych wyodrębniać trzy formy opisane poniżej (pamiętając, iż tworzą one jeden polimorficzny gatunek). Ba, zachęcam kolegów akwarystów by sprawdzili czy oferowane na rynku formy żabienicy Grisebacha zachowały jeszcze swoje charakterystyczne cechy nabyte w środowisku naturalnym. Szansa na to jest dość duża albowiem podmioty rozmnażające rośliny w laboratoriach metodą 'in vitro', przeciwdziałając wyradzaniu się roślin od czasu do czasu odświeżają utrzymywane kultury. Szanujące się firmy starają się zachować te różnicujące cechy pobierając tkanki z roślin pochodzących ze środowiska naturalnego, z kolekcji utrzymywanych w rejonach występowania roślin lub z roślin uprawianych w warunkach zbliżonych do ich naturalnych siedlisk. Zobacz rośliny w sklepie Opisy charakterystycznych form i ich uprawa 1. Żabienica (amazonka) Grisebacha, żabienica amazońskaNazewnictwo: Echinodorus grisebachii Small: syn. E. gracilis Rataj, E. amazonicus Rataj, E.brevipedicellatus Rataj non (O.Kuntze) Buch., E. amphibius Rataj. Odnośnie nazw polskich: amazonką akwaryści określają E. amazonicus i pozostałe żabienice podobne do niej. Zachowując szacunek dla krótkiej tradycji, możemy używać tej nazwy jako synonimowej nazwy polskiej. Dodając drugi człon wskażemy formę. Stanowiska naturalne: Typowe rośliny (E. gracilis) opisane raz pierwszy pochodziły z Kuby oraz, podobnie jak E. amazonicus i E. amphibius, zasiedlają dorzecze Amazonki. Według Kasselmann (2001) jej stanowiska naturalne charakteryzują się płynącą, na ogół klarowną, ubogą w makroelementy, bardzo miękką wodą (przewodność do 25 µS/cm, twardość ogólna do 1 st.niem.) o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 6-6,5). Temperatura wody lipcu-sierpniu (Amazonia, Ekwador) w granicach 20-23 st.C. Głębokość wody w tym okresie w siedliskach roślin do 1m. Morfologia: Liście nadwodne żabienicy Grisebacha o długości 10-20 cm (przy długim dniu do 30 cm) mają blaszki liściowe 5-15 cm długie i 1,5-4 cm szerokie. Proporcje długości ogonka liściowego do blaszki liściowej zależą od pory roku (dotyczy to wszystkich opisywanych form); w okresie dnia krótkiego ogonki liściowe są równe lub dłuższe jak szerokolancetowatoeliptyczne (stosunek długości do szerokości powyżej 1:3 tj. większy od 0,33) blaszki liściowe (fot. 7). Przy dniu długim proporcje są odwrotne (fot. 2, fot. 8) a blaszki liściowe przybierają kształt od lancetowatego (ok. 1:3-4) do wąskolancetowatego [1:5-6(10)]. Podstawa blaszki liściowej owalna do klinowatej, wierzchołek ostry. Charakterystyczną cechą jest obecność tzw. pellucid lines (ang) tj. prześwitujących znaczków w postaci kresek (fot. 4) umiejscowionych w przestrzeniach między nerwami (wiązkami przewodzącymi). Liczne, podwodne liście dorastają do 60 cm. Ogonki liściowe krótsze (do 20 cm) od długich, wąskolancetowatych blaszek [o szerokości 1-3 (4)] cm, których stosunek długości do szerokości w warunkach dnia długiego na ogół wynosi 1-8:10 lub jest większy od 1:10. Blaszki liściowe mogą być proste o płaskiej powierzchni (czasem o lekko pofałdowanych brzegach – fot. 9) lub w dobrze oświetlonych akwariach, sierpowato odgięte w tył (fot 10, fot. 11) Niekiedy młode podwodne liście mają unerwienie delikatnie brunatne, podobnie jak to ma miejsce u żabienicy drobnokwiatowej (E. parviflorus); liście są żywo jasno zielone, starsze obumierające liście należy usuwać. Warunki uprawy: Rośliny polecane do średnich i dużych akwariów (sadzić na drugim planie). Lubią podłoże mineralne (bez dodatków organicznych w postaci humusu i torfu), lepiej rosną w akwariach "młodych" jak w starych. Być ten fakt przyczynił się do powstania rozpowszechnionego wśród akwarystów przekonania o występowania konfliktu pomiędzy żabienicami a zwartkami, które preferują akwaria "starsze". Woda nie stanowi czynnika ograniczającego wzrost: preferują odczyn obojętny, chociaż jego lekki spadek poniżej pH 6,2 jak i wzrost do pH 8 nie wpływa w znaczący sposób na wzrost roślin, rosną dobrze w wodzie miękkiej jak i twardej (1-20 oniem, 20-800 µS). Tolerują szeroki zakres temperatury ( 18-30 oC). Mimo iż preferują dobre oświetlenie, to rzadziej jak u innych żabienic rosnących w twardej wodzie na ich liściach pojawia się osad węglanu wapnia. 2. Żabienica Amandy Bleher, żabienica BleheraNazewnictwo: Echinodorus grisebachii Small – syn. E. bleherae Rataj, E. bleheri Rataj, E. paniculatus non Micheli oraz nazwy handlowe E. paniculatus var. "rangeri", lub E. "rangeri", E. "platyphylla"). Niewłaściwie nazywana żabienicą Blehera. Do powstania tego galimatiasu przyczynił się sam autor opisujący gatunek. Karel Rataj opublikował tę nazwę jako Echinodorus bleheri. Jednak zgodnie z postanowieniami Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Botanicznej ulega ona automatycznemu poprawieniu na poprawną formę gramatyczną E. bleherae, ponieważ, jak zaznaczył sam autor w przypisie pracy, została nadana na cześć Amandy Bleher (właścicielki brazylijskiej firmy Lotus Osiris zajmującej się eksploracją, uprawą i eksportem tropikalnych roślin wodnych; mamy znanego podróżnika Heiko Blehera). Łaciński dopełniacz od kobiecego nazwiska Bleher brzmi właśnie bleherae. Formę bleheri mielibyśmy gdyby chodziło o mężczyznę o nazwisku Bleher, ale przypis autora wyklucza taką możliwość. W późniejszych publikacjach niemiecko i angielskojęzycznych (włącznie z rewizją rodzaju) Rataj używa nazwy E. bleheri (intrygującym jest, iż w książkach czeskich Rataj używa poprawnej nazwy E. bleherae), co dało asumpt wszystkim do nazywania jej żabienicą Blehera. Dotyczy to także ostatnich publikacji naukowych i wydań książkowych innych autorów - pomimo, iż w literaturze akwarystycznej pisano o tym wcześniej. Dlatego też odpowiadająca jej polska nazwa, żabienica Blehera, głęboko utkwiła w naszej świadomości. Forma triploidalna o nieznanym pochodzeniu. Niektóre informacje wskazują, iż pierwsze uprawiane rośliny pochodziły ze stanowisk naturalnych w Brazylii, jednakże brak wiarygodnie wskazanej lokalizacji chociażby jednego z nich. Morfologia: Od pozostałych odróżnia się często występującymi dużymi, stosunkowo szerokimi blaszkami liściowymi które w skrajnych przypadkach są sercowate (tj mają podstawę sercowatą) co wyraźnie przedstawia fotografia 1. Na ogół dobrze to widać u roślin niedawno importowanych z Ameryki Południowej lub Azji. Liście nadwodne żabienicy A. Bleher mają długość 20-30 cm (przy długim dniu do 30 cm) a blaszki liściowe do 10 -20 cm i 2,5-6 cm szerokości (fot. 8). W akwarium liście zielone, bez odbarwień; dorastają do 60 cm długości, a blaszki liściowe przy tej samej długości są szersze jak u żabienicy amazońskiej (fot. 12; porównaj z fot. 9, 10, 11). Rośliny długo (kilkanaście lat) uprawiane w warunkach analogicznych jak inne formy tego gatunku często upodobniają się do nich (fot. 13; porównaj z fot. 10, 11). Warunki uprawy: Uprawa analogicznie jak żabienicy amazońskiej. 3. Żabienica drobnokwiatowaNazewnictwo:Echinodorus grisebachii Small: syn. E parviflorus (1) Rataj, ekwadorska E. grisebachii var. minor Kasselmann, E. amazonicus var. parviflorus De Wit który niegdyś w handlu funkcjonował jako E. "peruensis", E. "tocantins"). Lehtonen i Rataj włączają tu także pochodzącą z Ekwadoru E. eglandulosus Holm-Nielsen et Haynes. Stanowiska naturalne opisanej przez Rataja rośliny(1) nie są znane, jednakże przypuszcza się iż podobnie jak pozostałe rośliny tej grupy mogą pochodzić z Ekwadoru i Peru. Opisane przez Kasselmann stanowisko naturalne E. grisebachii var. minor (w którym rósł także E. horizontalis) znajduje się w Rio Yuturi (dorzecze rz. Napo w górnym biegu Amazonki) w północno-wschodnim Ekwadorze. Podłoże gliniaste, górna jego warstwa wymieszana z liśćmi i próchnicą. Woda o głębokości 30 -70 cm, lekko żółtobrunatna, mętna, uboga w makroelementy, bardzo miękka (przewodność ok 22 µS/cm, twardość ogólna 0,5 st.niem.) o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 6,2). Temperatura wody 13 lipca 1996 r o godz. 15:00 w granicach 23 st.C przy temperaturze powietrza 25 st.C. Morfologia: Rośliny nadwodne są podobne do pozostałych form (fot. 14) jednakże rośliny podwodne osiągają mniejsze rozmiary i mają silniejszą (niż pozostałe formy) tendencję do podbarwiania brunatno-kasztanową barwą nerwów liści (fot. 15). Czasami młode liście sprawiają wrażenie niemal brunatnych. Rośliny pod wodą dorastają do 40 cm długości; na ogół nie przekraczają 30 cm. Mają mniej liści jak pozostałe formy. Blaszki liściowe lancetowate. Stosunek długości do szerokości blaszek liściowych wynosi 1: 3-5. U roślin niegdyś oferowanych jako E. 'peruensis' blaszki liściowe są wąsko lancetowate, są więc relatywne węższe a ich nerwy słabiej są wybarwione (fot. 16). Polecane są do średnich i małych akwariów, w dużych akwariach można sadzić je na pierwszym planie. Warunki uprawy: Warunki uprawy niemal analogicznie jak w przypadku pozostałych form E. grisebachii, odnoszę wrażenie iż w bardzo twardej wodzie rosną gorzej od pozostałych form. Autor: dr Ryszard Kamiński Ilustracje:Wszystkie podwodne formy żabienic przedstawionych na fotografiach uprawiano przez wiele lat w głębokich akwariach (50-70cm) w wodzie twardej [11-18(23) st.niem., przewodność 500-1000 µS] o odczynie lekko zasadowym (pH 7-8,5) z dodawanym stale dwutlenkiem węgla. Intensywność oświetlenia roślin przy wierzchołkach blaszek liściowych 800-3000lx (świetlówki białe dzienne + Fluora o mocy ca 0,25W/litr, zaopatrzone w lustra odblaskowe). Fot 1. Kształt liści żabienicy A. Bleher. Od lewej: dwa liście pływające tuż pod powierzchnią wody żabienicy świeżo posadzonej w płytkiej wodzie w 1983 r., zaimportowanej z firmy Oriental (Singapur); liść nadwodny tej żabienicy; ostatnie trzy - liście nadwodne żabienicy zaimportowanej w 2003 r. z firmy Tropica - kliknij aby powiększyć. < wróć do tekstu Fot 2. Nadwodne formy długiego dnia Echinodorus grisebachii (lewa górna ćwiartka fotografii – E. bleherae, prawa górna ćwiartka - E. amazonicus, dolna lewa – E. gracilis, prawa dolna – E. parviflorus) - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 3a. Główki nasienne i nasiona (orzeszki) Echinodorus intermedius - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 3b. Orzeszki różnych form E. grisebachii- kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 4. Przeźroczyste znaczki w formie linii na liściach różnych form E. grisebachii - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 5. Żabienica łamliwa (E. parviflorus 'Tropica'') - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 6. Kwiaty E. grisebachii - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 7. Zaimportowana z Singapuru emersyjna forma krótkiego dnia żabienicy amazońskiej, popularnie zwanej amazonką - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 8. Uprawiana w szklarni nadwodna forma długiego dnia żabienicy Amandy Bleher (popularnie nazywanej żabienicą Blehera) - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 9. Uprawiane w akwarium żabienice amazońskie (syn. E. amazonicus) - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 10. Uprawiane w akwarium żabienice amazońskie (syn. E. amazonicus) - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 11. Żabienica amazońska (otrzymana jako E. gracilis). <wróć do tekstu Fot 12. Żabienica Amandy Bleher,nieprawidłowo nazywana także żabienicą Blehera - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 13. Żabienica A. Bleher uprawiana przez kilkanaście lat w akwarium razem z innymi formami E. grisebachii upodabnia ją do nich - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 14. Uprawiana w szklarni nadwodna forma krótkiego dnia żabienicy drobnokwiatowej (syn. E. parviflorus) - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 15. Żabienica drobnokwiatowa (oferowana w handlu jako E. parviflorus) w uprawie akwariowej - kliknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Fot 16. Uprawiana w akwarium inna forma żabienicy drobnokwiatowej (sprzedawanej jako E. 'peruensis') - klknij aby powiększyć. <wróć do tekstu Literatura:1. Haynes R.R., Holm-Nielsen L.B., The Alismataceae. Flora Neotropica, Monograph 64. The New York Botanical Garden, New York. 2. Kasselmann Ch., 2001. Echinodorus, Die beliebtesten Aquarienpflanzen. Dähne Verlag GmbH, Ettlingen. ISBN 3-921684-99-4. 3. Kornobis S., 2001a. Żabienice zwane też amazonkami. Żabienica drobnokwiatowa i żabienica łamliwa. Nasze Akwarium. 25: 5-8. 4. Kornobis S., 2002b. Żabienice zwane też amazonkami. Żabienica amazońska i żabienica Blehera. Nasze akwarium. 27: 5-8. 5. Lehtonen S., 2008.An integrative approach to species delimitation in Echinodorus (Alismataceae) and the description of two new species. Kew Bulletin, vol. 63: 525-563. 6. Rataj K., 1975. Revizion of the genus Echinodorus Rich. Studie ČSAV. 2č, Academia, Praha 7. Rataj K., 2004. A new revision of the swordplant genus Echinodorus Richard, 1848 (Alismataceae). Aqua, Journal of Ichthyology and Aquatic biology. Special publication No. 1, March 2004. Aquapress, ISSN 0945-9871 (w jęz. ang i czeskim). Co zrobić z pędem kwiatostanowym żabienicy? Co robić w przypadku wypuszczenia przez roślinę z rodzaju Echinodors pędu kwiatostanowego? Czy pozostawić go zanurzonego w wodzie, czy pozwolić... Pędy kwiatostanowe - czy należy je usuwać? Zdarza się, że moje rośliny kwitną w akwarium. Czy pędy kwiatostanowe powinno się obcinać? P) Zdarza się, że moje rośliny kwitną w... Echinodorus Barthii Echinodorus ‘Barthii’ jest sztuczną odmianą o dekoracyjnych liściach, przeznaczoną na główną roślinę w akwarium. Osiąga 25-50cm... Echinodorus bleheri Echinodorus bleheri pochodzi z Ameryki Południowej i jest mało wymagającą, dużą rośliną akwariową osiągającą 20-50cm wysokości...... Echinodorus cordifolius Fluitans Echinodorus cordifolius ssp. fluitans jest stosunkowo szybko rosnąca rośliną z rejonów Meksyku. Nadaje się do sadzenia w większych... Echinodorus Reni Echinodorus Reni to kompaktowych rozmiarów żabienica o dekoracyjnych czerwono-bordowych liściach. Dorasta do maksymalnie 40cm wysokości... Żabienice - wstęp do systematyki roślin Zapraszamy do pierwszego artykułu będącego wstępem do systematyki żabienic. Poznacie niezbędną teorię związaną z hodowlą roślin oraz... Jaka pinceta jest najlepsza do sadzenia roślin w akwarium? Jak dobrać pincetę do akwarium? Czy długość i rodzaj ma znaczenie przy sadzenia różnych gatunków roślin akwariowych? Spróbujmy... Tutorial ADA 120cm (300l) Zapraszamy do obejrzenia wideoprezentacji zakładania akwarium roślinnego o wymiarach 120x50x50cm i pojemności 300l. W zbiorniku użyto sporej... Tutorial ADA 90cm Zapraszamy do obejrzenia tutoriala video prezentującego zakładanie akwarium z aranżacją imitującą stary las w zbiorniku o klasycznej długo... 080l - Manuel Losada (Tropica) Zapraszamy do obejrzenia akwarium o pojemności 80l z aranżacją autorstwa Manuela Losady wykonaną dla firmy Tropica Aquarium Plants...... 054l - Fabian Beck (Tropica) Zapraszamy do obejrzenia akwarium o pojemności 54l z aranżacją autorstwa Fabiana Beck wykonaną dla firmy Tropica Aquarium Plants...... Echinodorus latifolius Echinodorus latifolius to bardzo ładna żabienica na środkowy plan akwarium. Jej wygląd jest dość nietypowy, w swej formie podwodnej... Echinodorus aquartica Cechą charakterystyczną odmiany Echinodorus ‘Aquartica’ są okrągłe, jasnozielone liście. Barwa zachowywana jest bez potrzeby... Echinodorus Witin Nowa odmiana hodowlana stworzona przez Grigorija Glusenko z Taszkentu (Uzbekistan). Liście są jasno zielone, długie, eliptyczne wyniesione na d... Echinodorus purple Odmiana powstała w efekcie krzyżowania gatunków. Hodowla Julius Hoechstetter (Trostberg). Inaczej zwana Dschungelstar’Nr 16. Sprzedawana tak... Echinodorus green flame Cechą charakterystyczną gatunku "green flame" są pokaźne, zielone liście gęsto upstrzone ciemnoczerwonymi plamkami. Dzięki temu jest to... Echinodorus rose Efektowna wąskolistna żabienica o dekoracyjnych różowych liściach - idealna jaka pierwsza czerwona roślina dla osób początkuj... 250l - George Farmer i Jurijs Jutjajevs (Tropica) Zapraszamy do obejrzenia akwarium o pojemności 250l z aranżacją autorstwa George'a Farmera i Jurijsa Jutjajevsa wykonaną dla firmy Tropica... 180l - Dan Crawford, Paulo Leal, Tony Swinney (Tropica) Zapraszamy do obejrzenia akwarium o pojemności 180l z aranżacją autorstwa Dana Crawforda, Paula Leal'a, Tony'ego Swinneya wykonaną dla firmy... Mini aranżacja emersyjna - tutorial Zapraszamy do obejrzenia instrukcji krok-po-kroku ilustrującej proces zakładania nano aranżacji z roślinami emersyjnymi. Warto dodać taką... 270l - Cheilon Zapraszamy do obejrzenia akwarium o wymiarach 120x50x45cm. Do aranżacji akwarium wykorzystano kamienie i korzenie oraz ciekawy pomysł z... 081l - korzon Przedstawiam drugie z moich akwariów. Zalewane starą wodą z podłączonym dojrzałym filtrze zewnętrznym. Rośliny dopiero odbijają po dł... 300l - Jeden - Andrzej Turczynowicz Zapraszamy do obejrzenia akwarium, które jest powrotem do akwarystyki po latach. Zbiornik o wymiarach 120x50x50cm zaaranżowany w efektownym... |
Działamy od 2001 roku i wspólnie z ponad 30 tysiącami akwarystów z całej Polski zdobywamy wiedzę i dzielimy się doświadczeniem oraz informujemy o nowościach z branży akwarystycznej. |
Komentarze (0)
Dodaj komentarz
Przejdź do wątku na forum